Peritoneale kanker

Peritoneale kanker

genaamd Het peritoneum is een dun, delicaat en transparant membraan dat de buikholte en omvat alle organen van de buikholte, zoals lever, darm, baarmoeder, blaas en rectum. Dit membraan beschermt de inhoud van de buik en scheidt een smerende vloeistof af die de organen van de buikholte helpt om zonder problemen te wrijven wanneer we bewegen. Het peritoneum bestaat in wezen uit epitheliale cellen, dezelfde cellen die ook langs het oppervlak van de eierstokken lopen. Dit is de reden waarom peritoneumkanker nogal lijkt op het meest voorkomende type eierstokkanker, bekend als epitheliale kanker. Beide soorten peritoneale en epitheliale kanker worden meestal op dezelfde manier behandeld. Primaire peritoneale kanker is kanker die zich in de peritoneale weefsels ontwikkelt. Maar wanneer kanker uit andere delen van het lichaam metastasizes naar het peritoneum, is het secundaire peritoneale kanker genoemd.

Oorzaken

Dit type kanker komt vaker voor bij vrouwen en ouderen. Mannen ontwikkelen zelden dit type kanker. De werkelijke oorzaken van primaire peritoneale kanker zijn onbekend, hoewel het soms wordt geassocieerd met een erfelijk defectief gen, hetzelfde gen dat gewoonlijk gerelateerd is aan borstkanker en eierstokkanker.

Symptomen

Tekenen en de symptomen zijn niet erg specifiek in die zin dat deze symptomen kunnen worden veroorzaakt door vele andere gezondheidsproblemen. De symptomen zijn meestal erg moeilijk te herkennen, vooral in de vroege fase van de ziekte. Over het algemeen lijken hun symptomen sterk op de symptomen van eierstokkanker. Enkele belangrijke symptomen van de ziekte zijn hieronder weergegeven:

  • Verlies van eetlust
  • Buikpijn, vooral in de onderbuik
  • buikpijn en indigestie
  • u tevreden voelen, zelfs na het eten van een zeer lichte maaltijd
  • misselijkheid en een opgeblazen gevoel
  • diarree of constipatie
  • frequent urineren
  • verhogen of onverklaarbaar gewichtsverlies
  • zwelling in de buik door de ophoping van vocht in de peritoneale holte
  • Ongebruikelijke vaginale bloedingen

Diagnose en behandeling

Diagnose van peritoneale kanker vereist een adequate beoordeling van symptomen, lichamelijk onderzoek en een reeks diagnostische tests. Artsen onderzoeken gewoonlijk het bekkengebied van het lichaam om eventuele afwijkingen in de eierstokken, baarmoeder, vagina, eileiders, blaas en rectum te detecteren. De verschillende tests en tests die worden uitgevoerd omvatten echografie, computertomografie, bloedonderzoeken om het niveau van CA-125 te meten (een antigeen dat op een hoog niveau wordt gevonden in het geval van bepaalde soorten kanker), bariumklysma of lager gastro-intestinale serotest en biopsie.

Behandeling, evenals de prognose hangt af van het stadium waarin het wordt gedetecteerd. Andere factoren waarmee rekening wordt gehouden, zijn de leeftijd van de patiënt en zijn algemene gezondheid. Gewoonlijk worden peritoneale kanker en eierstokkanker pas in latere stadia gedetecteerd, hetzij in fase 3 of fase 4. Wanneer de kanker zich beperkt tot de binnenkant van de buik, wordt deze stadium 3 genoemd, terwijl Fase 4 betekent dat de kanker zich heeft verspreid naar andere organen zoals de lever, longen of lymfeklieren. Afhankelijk van de fase waarin kanker wordt ontdekt, ontwikkelen artsen een effectief behandelplan. Normaal gesproken zijn de behandelingsopties die beschikbaar zijn voor dit type kanker chirurgie, chemotherapie en radiotherapie. De operatie wordt uitgevoerd wanneer er een bekkenmassa is en wanneer de plaats waar de kanker zich aanvankelijk ontwikkelde niet erg duidelijk is. Chemotherapie, aan de andere kant, is gebaseerd op medicijnen en medicijnen die de groei en ontwikkeling van kankercellen kunnen remmen. Deze medicijnen worden meestal gegeven na een operatie, vooral als het niet mogelijk is om alle kwaadaardige tumoren te verwijderen. Soms kan chemotherapie echter voorafgaan aan een operatie, wanneer de tumor als te groot wordt beschouwd en daarom erg moeilijk te verwijderen is. Soms wordt ook bestralingstherapie gedaan om kankercellen te vernietigen met behulp van straling.

Helaas, als de kanker wordt gedetecteerd in de gevorderde fase, dan is de enige overgebleven optie ondersteunende of palliatieve zorg, die gericht is op het verlichten van symptomen, zodat de patiënt zich zo comfortabel mogelijk voelt. Procedures, zoals abdominale paracentese, kunnen worden uitgevoerd om de buikholte af te tappen van overmatige vochtophoping. De levensverwachting hangt af van het stadium waarin de kanker wordt ontdekt, evenals de leeftijd en de algemene gezondheidstoestand van het individu. Dezelfde factoren bepalen ook de overlevingskans voor peritoneale kanker. Daarom is vroege diagnose het meest cruciale onderdeel voor een effectieve behandeling en om te zorgen voor voldoende herstel