Sensory deprivation

Sensory deprivation

Lange tijd werd aangenomen dat de hersenen niet konden bestaan ​​zonder de zintuiglijke stimulatie, die in de droom verschijnt. Het baanbrekende onderzoek van Dr. John C. Lilly in 1954 bewees echter anders. Zijn onderzoek vormde de basis voor latere studies over sensorische deprivatie. Wat is sensorische deprivatie? Sensorische deprivatie betekent dat je de hersenen berooft van zintuiglijke stimuli (licht, geluid, geur en aanraking) door van langdurige isolatie in een donkere kamer. Als het gedurende korte perioden wordt gedaan, kan het helpen bij meditatie en ontspanning, maar te lange perioden van sensorische deprivatie kunnen leiden tot hallucinaties, depressies, angsten of vreemde gedachten. Het wordt steeds meer gebruikt als een vorm van alternatieve geneeskunde vanwege het potentieel om het mentale en fysieke welzijn te verbeteren.

Technieken

Sensorische deprivatie is ook bekend als Restricted Environmental Stimulation Therapy (REST). Dit is de techniek om sneden te sluiten of alle externe sensorische stimuli van licht, geluid, geur en aanraking te minimaliseren. Twee veelgebruikte methoden zijn -

# 1 - SLEEPING in een kamer

Bij deze methode ligt de patiënt gedurende maximaal een uur in een bed in een volledig donkere kamer met een laag omgevingsgeluidsniveau. Er zijn bewegingsbeperkingen, hoewel er voorzieningen voor eten, drinken en toilet in de kamer zijn. In de kamer kan het nodig zijn om een ​​transparante bril te gebruiken die licht doorlaat, maar je moet voorkomen dat hij / zij definitieve vormen ziet. Bovendien moeten kartonnen manchetten en katoenen handschoenen worden gebruikt om het tastgevoel te verminderen en worden U-vormige kussens rond het hoofd van de patiënt gehouden om de meeste geluiden te blokkeren. De rustplaats in een kamer wordt een staat van ontspanning, maar er is waargenomen dat slechts 15 minuten hiervan bij sommige personen hallucinaties kunnen veroorzaken.

# 2 - Flotatie rust

Deze methode werd aangeboden door de Dr. John C. Lilly in 1954. Het omvat het gebruik van een flotatie-tank met water vermengd met Epsom-zout in een soortelijk gewicht, waardoor het lichaam van het subject in een achteroverliggende positie kan zweven zonder te zinken. De temperatuur van het water blijft hetzelfde als die van de huid van het onderwerp. De flotatiebak bevindt zich in een ruimte met minimaal licht en zonder geluid. Dit wordt gedaan om alle zintuiglijke stimuli af te snijden en een staat van gewichtloosheid te veroorzaken. Volgens Dr. Lilly vertegenwoordigen de externe stimuli van zwaartekracht, licht, geluid en aanraking 90% van de werkbelasting van het centrale zenuwstelsel. Door externe prikkels te verminderen, kan het stressniveau van een persoon aanzienlijk worden verminderd. Vrij van de zwaartekracht kunnen alle spieren in het lichaam ontspannen. Deze sessies kunnen minstens 1 uur duren.

Voordelen

Door externe sensorische stimuli te elimineren, vermindert deze techniek de werkbelasting van het centrale zenuwstelsel. De hersenen ontspannen in een theta

-toestand (de droomtoestand die wordt ervaren voordat ze in slaap vallen) en er komen meer endorfines vrij in de bloedbaan. Een toename van de niveaus van endorfines produceert een staat van geluk van de geest en het gevoel van welzijn. Het maakt het brein ook slimmer en efficiënter, stelt iemand in staat informatie beter te verwerken en verbetert de concentratie, evenals creativiteit. Het is nuttig bij het verlichten van verschillende pijnen en ongemakken die het lichaam treffen. De zwevende rust is handig voor degenen die proberen te stoppen met roken en alcohol drinken, en verlicht ook de symptomen van angst en depressie. Epsom-zouten zijn gunstig in het verminderen van zwelling en verlichten de spierspanning. 1 uur zwevende rust biedt dezelfde voordelen als die van 4 uur slaap.

Schadelijke effecten Langdurige sensorische deprivatie kan leiden tot extreme desoriëntatie, slecht vermogen om problemen op te lossen, depressie, hallucinaties, paranoia en ernstige angst. Percepties kunnen vervormde patronen van hersengolven veroorzaken, die zich tijdens de procedure langzaam ontwikkelen, wat vele uren kost om weer normaal te worden. Dit alles gebeurt omdat mensen een optimaal niveau van opwinding nodig hebben. De minimale niveaus ervan kunnen daarom de zintuigen hinderen. Langdurige sensorische deprivatie wordt door politiediensten gebruikt als een vorm van foltering. Het wordt niet aanbevolen voor mensen die last hebben van claustrofobie of bang zijn voor donkere en besloten ruimtes. Uit het bovenstaande kan worden geconcludeerd dat sensorische deprivatie een gecontroleerd experiment is dat probeert de geest te kalmeren en te zuiveren door de last van zintuiglijke waarnemingen. Dit wordt bereikt door het kunstmatig creëren van een omgeving zonder licht, geluid, geur en soms de zwaartekracht, waardoor iemand zijn geest kan bevrijden en hem / haar rust, stilte en vrede kan ervaren.